Ondersteuning NAH

Leonie en Teun

Merkbare mensgerichte zorg: dat klinkt heel logisch. Maar in de praktijk is het soms ingewikkeld om de focus daarop te houden. Het betekent steeds weer goed kijken en luisteren naar de cliënt en zijn zorgvraag. Persoonlijk Begeleider Leonie Diemers en haar cliënt Teun vertellen hoe ze daarin van elkaar hebben geleerd.


Teun heeft NAH. Toen hij ging wonen bij Woonvorm De Munsel in Boxtel had hij een aantal belangrijke doelen. Eén daarvan was om weer zelfstandig te kunnen lopen. Een andere was om te leren omgaan met het ‘monster’ in zijn hoofd; de treffende benaming die Teun aan zijn NAH geeft. “Mijn tijd bij De Munsel was een heel ingewikkelde periode voor mij, maar óók voor mijn gezin. Het monster in mij was nog te vaak, te veel en te duidelijk aanwezig. Ik moest met hem leren omgaan. Daar heeft Leonie, met het hele team van De Munsel, me erg bij geholpen.”

Ondersteuning bij NAH


“Die ondersteuning was best een pittige puzzel,” erkent Leonie. “SWZ is natuurlijk bekend met zorg voor mensen met NAH. Maar dé cliënt met NAH bestaat niet. Dat heb ik heel sterk bij Teun ervaren en geleerd. Zijn begeleiding was een zoektocht voor ons allebei. We zijn allebei ook enorm trots op wat we geleerd en bereikt hebben. Ik ben me ervan bewust geworden dat Teuns persoonlijkheid en zijn monster niet hetzelfde zijn. Zeker in het begin kon het monster de boventoon voeren. Dat was best wel eens een uitdaging voor ons team. Maar we begrepen heel goed dat Teun dit zelf ook niet wilde. Het was dus zoeken naar hoe we het monster wat meer naar de achtergrond konden krijgen. Voor mij betekende dat vooral goed luisteren naar Teun, maar ook – met onder meer de gedragskundige – kijken naar oorzaken en gevolgen van het monster. Zo bleek dat het monster getriggerd wordt door prikkels.”


Jezelf opnieuw uitvinden


Teun heeft keihard gewerkt aan zijn revalidatie. Hij kan weer lopen en onderneemt allerlei dingen. Maar hij heeft ook geleerd om zijn grenzen te respecteren. “Mijn monster gaat niet meer weg,” zegt hij nuchter. “Ik kan hem ook niet helemaal temmen, maar ik kan inmiddels wel steeds beter met hem omgaan. Soms is het lastig om te zorgen dat het monster geen voorrang neemt en met mijn emoties op de loop gaat.” Inmiddels woont Teun nagenoeg zelfstandig op Dertien Loten in Den Bosch. “Hier ben ik beter in staat te bepalen welke prikkels er in mijn huis komen. Woonvorm Dertien Loten past goed bij me. En het gaat ook goed met me. De zekerheid te weten dat er hulp is als ik die nodig heb, is daar een belangrijk onderdeel van.”


Inlevingsvermogen


Teun woont zelfstandig en daar heeft hij ontzettend hard voor gewerkt. “Maar ook Leonie heeft daar een grote rol in gehad,” vindt hij. “Zij heeft me geholpen om uit een diepe put te kruipen. Ook heeft ze zich er bijzonder voor ingezet om mijn monster samen met mij te leren kennen, en dit vervolgens aan het team te vertalen. Op die manier kwamen we tot werkbare afspraken en een te behalen resultaat. Maar Leonie stelt ook duidelijke grenzen en die had ik zeker nodig. Ze bleef zich steeds weer afvragen wat ik nodig had om te kunnen groeien en stappen te maken. En ook belangrijk: Leonie belooft nooit iets wat ze niet waar kan maken, maar ze gaat wel altijd serieus aan de slag met jouw wensen en behoeften.”

Verleg de grenzen bij SWZ.

Vragen? Stuur een WhatsApp!